Zasuszenie krów mlecznych to standardowa praktyka hodowlana mająca na celu zapewnienie regeneracji organizmu zwierzęcia między kolejnymi cyklami laktacyjnymi. Optymalna długość tego okresu to 60-70 dni, co pozwala na przygotowanie krowy do wycielenia i laktacji. Odpowiednie żywienie krów w okresie zasuszenia odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu im zdrowia, płodności i wysokiej wydajności mlecznej w kolejnej laktacji. O czym należy pamiętać?

Podział okresu zasuszenia: dwa etapy przygotowań

W tradycyjnym modelu żywienia krów zasuszonych wyróżnia się dwa podokresy:

Zasuszenie właściwe (8-3 tydzień przed wycieleniem)

Celem żywienia w tym etapie jest ograniczenie koncentracji energii i białka w dawce pokarmowej. Zwiększa się udział węglowodanów strukturalnych i włókna surowego. Główne pasze w tym okresie to:

• kiszonka z traw,
• zielonka pastwiskowa,
• słoma zbożowa dobrej jakości,
• siano łąkowe.

Zaleca się, aby sucha masa spożywana przez krowę wynosiła 1,7-2,0% masy ciała. Głównym celem jest utrzymanie kondycji ciała..

Okres przygotowawczy (3 tygodnie przed wycieleniem)

Ten etap ma kluczowe znaczenie dla przygotowania krowy do laktacji i porodu. W tym czasie należy:

• zwiększyć poziom energii i białka poprzez wprowadzenie pasz treściwych,
• ograniczyć udział słomy w dawce pokarmowej,
• zapewnić krowie dostęp do smakowitych, wysokiej jakości pasz objętościowych,
• unikać stresu, np. poprzez niekrępowanie ruchu,
• zadbać o dostępność poideł i stołu paszowego.

W ostatnim tygodniu zasuszenia pasze treściwe powinny stanowić maksymalnie 0,5% masy ciała, co daje około 3-4 kg dziennie na sztukę.

Jakie pasze stosować?

Wybór pasz w okresie zasuszenia wpływa bezpośrednio na zdrowie krów i ich wydajność w nadchodzącej laktacji. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

• Kiszonki

Kiszonka z kukurydzy nie powinna przekraczać 50% suchej masy dawki, aby nie doprowadzić do przekondycjonowania krowy. Kiszonki z traw lub traw z roślinami motylkowymi są zalecane, ale mogą zawierać zbyt dużo potasu — co zwiększa ryzyko porażenia poporodowego.

• Rośliny strączkowe

Ich udział nie powinien przekraczać 30-50% suchej masy dawki pokarmowej. Nadmiar potasu, wapnia i białka może prowadzić do zaburzeń metabolicznych.

• Siano i słoma

W okresie zasuszenia właściwego siano i słoma dobrej jakości są bardzo cenne jako źródła włókna. W końcowym etapie zasuszenia słoma powinna zostać wycofana z dawki, a siano może być podawane w ilości 2-2,5 kg dziennie.

• Ziarno zbóż i śruty

W pierwszym etapie zasuszenia najlepiej całkowicie zrezygnować z udziału ziarna. W okresie przygotowawczym można wprowadzić niewielki dodatek, by przygotować mikroflorę żwacza do dawki laktacyjnej.

Bilansowanie dawki pokarmowej

Aby zoptymalizować żywienie, każda dawka pokarmowa powinna być analizowana pod kątem wartości pokarmowej. Rekomendowane limity to:

• białko surowe: maksymalnie 13% suchej masy,
• wapń: nie więcej niż 0,66% suchej masy.

Dla zachowania zdrowia krowy w okresie zasuszenia zaleca się pobieranie przez nią 3,5-4 kg suchej masy na każde 100 kg masy ciała.

Adaptacja do dawki laktacyjnej

Na około 3-4 tygodnie przed wycieleniem, krowa powinna zacząć otrzymywać składniki pokarmowe, które będą obecne w dawce laktacyjnej. Dotyczy to m.in. kiszonek, dodatków mineralnych oraz mocznika i innych związków azotowych niebiałkowych. Adaptacja mikroorganizmów żwacza do nowej diety wymaga czasu, a jej brak może prowadzić do zaburzeń trawienia. W każdej sytuacji warto zainwestować w preparaty DOLFOS, które zostały starannie przygotowane we współpracy z dietetykami oraz lekarzami weterynarii.