Gdy pies piszczy przy podnoszeniu, nie ignoruj tego sygnału. To nie kaprys, ale komunikat, że coś jest nie tak – z jego ciałem, psychiką lub Twoim sposobem obchodzenia się z nim. Sprawdź, jakie mogą być przyczyny, kiedy iść do weterynarza, a kiedy wystarczy zmiana podejścia.

Najczęstsze przyczyny piszczenia przy podnoszeniu

Zanim wpadniesz w panikę, zrozum, że piszczenie to forma komunikacji. Pies nie powie „boli mnie brzuch” – on piszczy, warczy lub próbuje się wyrwać. Oto najczęstsze przyczyny:

1. Ból fizyczny – układ ruchu

Najczęstsza przyczyna, szczególnie u starszych psów lub ras podatnych na takie schorzenia jak:

🔵 Dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego
To choroba dziedziczna, która polega na nieprawidłowym rozwoju stawów – najczęściej biodrowych lub łokciowych. Powoduje ocieranie się kości o siebie, co z czasem prowadzi do zapalenia, bólu i zwyrodnień.

Najbardziej narażone rasy: owczarki niemieckie, labradory, golden retrievery, rottweilery.

Objawy: sztywność po odpoczynku, niechęć do ruchu, kulejący chód, trudności przy wstawaniu, piszczenie przy dotyku w okolicy bioder.

🔵 Zwyrodnienia kręgosłupa (spondyloza)
To postępujące zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, w których powstają tzw. osteofity – narośla kostne ograniczające ruchomość i uciskające nerwy. Występują najczęściej u starszych psów dużych ras.

Typowe objawy: sztywność grzbietu, niechęć do wyginania kręgosłupa (np. przy podnoszeniu), ból przy dotyku, powolne poruszanie się, a czasem problemy z kontrolą moczu.

Rasy predysponowane: owczarki niemieckie, dobermany, labradory.

🔵 Przepuklina międzykręgowa (IVDD)
To poważne schorzenie polegające na wypadaniu lub przemieszczaniu się jądra miażdżystego dysku kręgosłupa, które uciska rdzeń kręgowy. IVDD najczęściej występuje u ras o wydłużonym tułowiu.

Rasy szczególnie zagrożone: jamniki, shih tzu, pekińczyki, buldogi francuskie, corgi.

Objawy: nagły ból, sztywny chód, trudność w poruszaniu się, odmowa skakania, piszczenie przy dotyku grzbietu lub przy podnoszeniu, a w zaawansowanym stanie nawet paraliż tylnych łap.

🔵 Zwichnięcie rzepki (luxatio patellae)
To przesunięcie rzepki (kości kolanowej) poza swoje anatomiczne miejsce. U małych psów jest to bardzo częsta przypadłość, często wrodzona.

Rasy podatne: yorkshire terriery, maltańczyki, chihuahua, pomeraniany.

Objawy: nieregularne kulenie, przeskakujący chód (pies nagle podnosi łapkę, potem znów chodzi normalnie), niepokój przy dotyku łapek, piszczenie przy próbie podniesienia lub ruszenia tylną częścią ciała.

🔵 Stłuczenia, złamania, skręcenia
Częste urazy mechaniczne u psów aktywnych, młodych lub po wypadkach – np. zeskok z kanapy, potknięcie się na schodach, uderzenie samochodu. Nawet niewielki uraz może spowodować mikrouszkodzenia, które bolą dopiero przy ucisku lub ruchu.

Objawy: nagłe piszczenie przy ruchu lub dotyku, unikanie obciążania kończyny, opuchlizna, siniaki, nienaturalne ustawienie łapy lub napięcie mięśniowe.

Wskazówka: nie próbuj diagnozować złamania samodzielnie – nawet bez widocznego złamania może dojść do pęknięcia kości, co wymaga RTG i opatrunku lub gipsu.

➡️ Jak rozpoznać?
Pies nie chce się ruszać, unika zabawy, kuleje, ma sztywny chód, nie pozwala się dotknąć w określonym miejscu.

2. Ból narządów wewnętrznych

Podnoszenie psa może naciskać na brzuch lub klatkę piersiową, co wywołuje reakcję bólową, np. przy:

➡️ Objawy towarzyszące: apatia, brak apetytu, wymioty, napięty brzuch, przygarbiona sylwetka.

3. Niewłaściwy sposób podnoszenia psa

Błąd, który popełnia wielu opiekunów: podnoszenie za przednie łapy, brzuch lub ogon. Dla psa to nie tylko niewygodne – to czasem bolesne i urazowe.

4. Lęk, stres lub złe skojarzenia

Nie zawsze chodzi o ból fizyczny – w wielu przypadkach pies piszczy przy podnoszeniu z powodów psychicznych. Jeśli w przeszłości doświadczył bólu w trakcie podnoszenia, mógł to silnie zapamiętać i teraz reaguje instynktownie, „na zapas”, nawet jeśli nic go już nie boli. To typowy mechanizm obronny – pies ostrzega, że nie czuje się bezpiecznie.

Taka reakcja jest szczególnie częsta u szczeniąt, które nie były przyzwyczajane do dotyku i nie miały pozytywnych doświadczeń związanych z bliskim kontaktem fizycznym. Równie często dotyczy to psów z interwencji, schronisk, domów tymczasowych, które przeszły trudne chwile – były bite, szarpane, zaniedbywane lub panicznie bały się ludzi.

Na takie zachowanie podatne są także małe rasy, które często były podnoszone gwałtownie, z zaskoczenia albo z wysokości, bez delikatności i wyczucia. To może prowadzić do traumy dotykowej, którą pies zapisuje jako niebezpieczne doświadczenie.

➡️ W efekcie taki pies może się trząść, warczeć, próbować uciekać, a w skrajnych przypadkach nawet załatwić się z nerwów. To nie złośliwość – to reakcja organizmu, który czuje się zagrożony. Dlatego kluczowe jest, aby w takich przypadkach odbudować zaufanie i nauczyć psa, że kontakt z człowiekiem może być spokojny, bezpieczny i przewidywalny.

5. Obserwacyjna nadwrażliwość

Niektóre psy są bardzo wrażliwe na dotyk, choć fizycznie są zdrowe. To cecha charakteru, ale często wiąże się z:

• Niedostateczną socjalizacją w wieku szczenięcym
• Brakiem kontaktu fizycznego z człowiekiem
• Lękiem separacyjnym, nadpobudliwością

Kiedy iść do weterynarza?

Zasada jest prosta: jeśli pies nagle zaczął piszczeć przy podnoszeniu, nie czekaj. Objawy bólu to czerwona flaga.

Objaw	Czy wymaga wizyty u weterynarza?
Pojedyncze piszczenie	Nie zawsze – obserwuj 24–48 h
Powtarzające się reakcje	Tak
Unikanie ruchu	Tak
Zmiany w chodzie	Tak
Wymioty/biegunka	Tak
Wycie, agresja, drżenie	Tak

Co możesz zrobić w domu?

Jeśli weterynarz wykluczy ból i choroby, pora na działania behawioralne:

---

Wnioski i często zadawane pytania

Piszczenie przy podnoszeniu to sygnał alarmowy, którego nie wolno ignorować. Może oznaczać ból, stres lub po prostu błąd człowieka. Zawsze warto:

• Obserwować inne objawy
• Sprawdzić sposób podnoszenia
• Skonsultować się z weterynarzem
• Zbudować na nowo zaufanie i poczucie bezpieczeństwa u psa